ترک های‌ پوستی چرا ایجاد می‌شوند و چگونه آنها را از بین ببریم؟

ترک‌های پوستی اغلب پس از بارداری، دوران بلوغ و نوسانات وزن ظاهر می‌شوند. این ترک‌ها کاملاً بی‌ضرر هستند و نیازی به درمان پزشکی ندارند. برخی از افراد با ترک‌های پوستی خود کاملا راحت هستند و ترجیح می‌دهند آن‌ها را در آغوش بگیرند. این عالی است! اما دیگران ممکن است ظاهر آن‌ها را دوست نداشته باشند و برای خلاص شدن از شر آن‌ها تلاش کنند.

رابطه شما با ترک‌های پوستی‌تان هر‌طور که باشد، ادامه مطلب را بخوانید تا بدانید چه چیزی باعث ایجاد آن‌ها می‌شود، چه کسانی در معرض خطر هستند و (در صورت تمایل) چگونه باید آن‌ها را درمان کنید.

ترک‌های پوستی چه ظاهری دارند؟

همه ترک‌های پوستی یکسان به نظر نمی‌رسند. آن‌ها می‌توانند بسته به محلی که در بدن ظاهر می‌شوند، مدت زمانی که آن‌ها را داشته‌اید و علت بروز متفاوت باشند.

ترک‌های پوستی ممکن است بسته به رنگ پوست شما صورتی، قرمز، آبی، بنفش یا قهوه‌ای تیره باشند. ممکن است به صورت رگه‌ها یا نوار‌های روشن روی پوست ظاهر شوند که با رنگ روشن تری محو می‌شوند. گاهی اوقات هم می‌توانند فرورفته به نظر برسند.

هنگامی که ترک‌های پوستی برای اولین بار ایجاد می‌شوند، عموما کمی برجسته هستند و ممکن است با احساس خارش همراه باشند.

آن‌ها ممکن است روی شکم، سینه ها، ران، باسن یا سایر نقاط بدن ظاهر شوند. اغلب اوقات این ترک‌ها با گذر زمان محو می‌شوند، اما ممکن است هرگز به طور کامل ناپدید نشوند.

ترک پوستی: علل و عوامل خطر

ترک‌های پوستی نتیجه کشیدگی و آب رفتن ناگهانی پوست هستند و زمانی رخ می‌دهند که پوست به سرعت کشیده شده و کلاژن و الاستین، پروتئین‌های ضروری که استحکام و خاصیت ارتجاعی پوست را فراهم می‌کنند، شکسته شوند.

در طول فرآیند بهبودی پوست، ترک‌های پوستی ممکن است نمایان شوند.

عوامل رایج ایجاد ترک‌های پوستی عبارتند از:

*بارداری
*رشد ناگهانی در دوران بلوغ
*افزایش یا کاهش سریع وزن
*بدنسازی یا وزنه برداری
*استفاده از استروئید
*جراحی بزرگ کردن سینه

استفاده مکرر از استروئید‌ها می‌تواند باعث نازک شدن پوست شود که می‌تواند منجر به ترک‌های پوستی شود. این هم در مورد استروئید‌های آنابولیک که توسط بدنسازان و وزنه برداران استفاده می‌شود و هم استروئید‌های تجویزی برای درمان مسائل پزشکی، مانند بیماری‌های بافت همبند و شرایط خاص آرتریت، صادق است.

استروئید‌های موضعی که برای درمان بیماری‌های پوستی مانند اگزما استفاده می‌شوند نیز می‌توانند منجر به ترک‌های پوستی شوند، به‌ویژه زمانی که در نواحی مانند زیر بغل، قسمت داخلی ران‌ها و کشاله ران استفاده شوند.

برخی از اختلالات ژنتیکی نیز می‌توانند خطر ابتلا به ترک‌های پوستی را افزایش دهند. استریا در افراد مبتلا به سندرم کوشینگ شایع است، اختلالی که در آن بدن هورمون استرس کورتیزول را بیش از حد تولید می‌کند. افزایش طولانی مدت کورتیزول می‌تواند فیبر‌های الاستیک پوست را ضعیف کرده و منجر به ترک‌های پوستی شود. سندرم مارفان و سندرم اهلرز دانلوس، دو اختلال در بافت همبند بدن هستند که هر دو پوست را تضعیف می‌کنند و می‌توانند منجر به ترک‌های پوستی شوند.

درمان ترک‌های پوستی

ترک‌های پوستی برای سلامت جسمانی شما بی‌ضرر هستند و اغلب به مرور زمان بدون هیچ درمانی محو می‌شوند. اما اگر این ترک‌ها باعث می‌شوند از ظاهرتان احساس ناراحتی کنید، مهم است که توجه داشته باشید که هیچ راه حل جادویی برای خلاص شدن از شر آن‌ها وجود ندارد و با هیچ‌یک از درمان‌های موجود، هیچ‌کدام از آن‌ها کاملا ناپدید نمی‌شوند.

با این حال، اگر می‌خواهید ظاهر ترک‌های پوستی خود را به حداقل برسانید، می‌توانید گزینه‌های زیر را امتحان کنید.
پماد رتینوئید تجویزی

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که رتینوئیدها، به‌ویژه ترتینوئین قوی، ممکن است ظاهر ترک‌هایی را که کمتر از چند ماه از عمرشان می‌گذرد، بهبود ببخشد. با این حال، اثرات آن ممکن است بسیار ناچیز باشد تا حدی که چشم غیرمسلح حتی متوجه آن نشود.

ترتینوئین می‌تواند باعث درد، سوزش و خشکی شود، بنابراین در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی در حین استفاده از این درمان، حتما با متخصص پوست خود در ارتباط باشید.

میکرونیدلینگ

میکرونیدلینگ را می‌توان در مطب متخصص پوست انجام داد. روندی که شامل ضربه زدن به پوست با سوزن‌های نازک است که باعث ایجاد آسیب‌های ریز در پوست شده و به نوبه خود به تحریک رشد کلاژن و الاستین کمک می‌کند.

معمولاً سه تا شش جلسه درمانی در طول چند ماه طول می‌کشد تا تفاوت قابل‌توجهی ایجاد شود (اگرچه ممکن است بیشتر طول بکشد). برخی از افراد پس از میکرونیدلینگ عوارض جانبی مانند تحریک، تورم، تغییر رنگ و پوسته پوسته شدن پوست را گزارش می‌کنند. فلش سمت راست بالا

بازسازی پوست با لیزر

در طول این روش، پزشک پرتو‌های نور متمرکز و ضربانی را به سمت پوست شما هدایت می‌کند تا علائم ترک‌ها را کاهش دهد. لیزر به طور دقیق لایه‌های پوست را برمی‌دارد یا سوراخ‌های ریز و نامرئی در پوست ایجاد می‌کند تا رشد کلاژن را تحریک کرده و ناحیه مورد نظر را صاف‌تر نشان دهد. عوارض جانبی این روش می‌تواند شامل تورم، میلیا و تغییر رنگ باشد.

درمان با لیزر عروقی

اگر ترک به رنگ قرمز یا بنفش باشد، پزشک ممکن است لیزر عروقی را توصیه کند که به طور خاص رگ‌های خونی مسئول ترک‌های پوستی را هدف قرار می‌دهد. عوارض جانبی ممکن است شامل ناراحتی موقت و کبودی در ناحیه درمان باشد و نتایج معمولاً یک تا دو هفته پس از درمان ظاهر می‌شوند.

درمان خانگی ترک‌های پوستی

در حالی که تعدادی از درمان‌های خانگی به‌عنوان درمان ترک‌های پوستی به بازار عرضه می‌شوند، حقیقت این است که هیچ‌کدام از آن‌ها ثابت نشده‌اند؛ و در حالی که این یک باور رایج است که کره کاکائو، روغن نارگیل، روغن زیتون و روغن بادام ظاهر ترک‌های پوستی را کاهش می‌دهند، مطالعات نشان می‌دهند که این مواد آشپزخانه‌ای پادزهر‌های مؤثری نیستند.

اما اگر دوست دارید امتحان کردن آن‌ها ضرری ندارد، اما توصیه می‌شود بلافاصله پس از ظاهر شدن ترک‌ها روی پوست از آن‌ها استفاده کنید و محصول را هر روز به مدت چندین هفته روی پوست ماساژ دهید.

جلوگیری از ترک‌های پوستی

کار زیادی نمی‌توان برای جلوگیری از ترک‌های پوستی انجام داد، و هیچ شواهد قابل‌توجهی مبنی بر اثربخشی هیچ دارویی وجود ندارد.

با این حال، توصیه می‌شود که هر روز پوست خود را با مرطوب کننده آبرسانی کنید – به خصوص در دوران بارداری – تا به انعطاف پذیری پوست برای کشش کمک کنید.

اگر ترک‌های پوستی را به‌عنوان زخم‌های روی پوست در نظر بگیریم، به‌طور بالقوه نرم‌کننده‌ها می‌توانند حداقل به برخی از مکانیسم‌های بهبودی کمک کنند.

در حالی که تحقیقات در این زمینه محدود است، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که اسید هیالورونیک، ماده‌ای که به طور طبیعی در بدن یافت می‌شود، ممکن است از ترک‌های پوستی جلوگیری کند. اسید هیالورونیک به بسیاری از لوسیون‌ها و کرم‌های بدون نسخه اضافه می‌شود.

از سوی دیگر از آنجایی که افزایش و کاهش وزن ناگهانی می‌تواند باعث ایجاد ترک‌های پوستی شود، هدف خود را حفظ یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم برای جلوگیری از نوسانات سریع وزن تعیین کنید.

همچنین اگر برای شما استروئید‌های موضعی تجویز شده است، آن را فقط به صورت متناوب استفاده کنید و به طور کلی از مصرف طولانی مدت یا مداوم آن خودداری کنید.

در نهایت، اگر از استروئید‌های آنابولیک برای عضله سازی استفاده می‌کنید، مصرف آن‌ها را متوقف کنید. آن‌ها روش سالمی برای عضله سازی نیستند.