بابا طاهر یک دوبیتی مشهور دارد که می گوید:
سه درد آمد بجانم هر سه یکبار
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره داره
غم یار و غم یار و غم یار
در روزگاری که شبیه فیلم های تخیلی آخرالزمانی شده و هر روزمان با ترس جان شروع می شود و مدام با اخبار بد مواجه هستیم، در جزیره کیش این دوبیتی را می توانیم اینگونه بخوانیم:
سه درد آمد بجانم هر سه یکبار
غریبی وکسادی و غم جان
غریبی و کسادی چاره داره
غم جان وغم جان و غم جان
کرونا در ورژن دلتا بیرحمانه می تازد و سرایت می کند. تخت های بیمارستان کیش مملو از بیماران مبتلا به کرونا است، در یک جمعه سیاه کرونایی، دو جوان ۳۲ و ۴۵ ساله را بر اثر کرونا در کیش از دست دادیم. تعدادی مریض بدحال بستری و صدها مبتلا به کرونا در قرنطینه به سر می برند. کادر درمان و بهداشت خسته هستند. هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی، ولی با این حال قهرمانانه در خط اول خطر می جنگند.
بر اساس آخرین آمار، تاکنون در کشور تنها ۱۰ میلیون دوز اول واکسن و حدود دو میلیون دوز دوم تزریق شده است و راهی طولانی تا واکسیناسیون اکثریت مردم باقیمانده است. آقای وزیر بهداشت، چندین ماه پیش دست رد به سینه فعالان بخش خصوصی کیش برای واردات واکسن زد.
از طرف دیگر، اوضاع فعالان اقتصادی کیش به علت دلار ۲۵۰۰۰ تومانی، به درازا کشیدن اپیدمی کرونا و ضربات شدید به صنعت گردشگری، تصویب قوانین ضد مناطق آزاد مانند مالیات بر ارزش افزوده و برخی قوانین گمرکی ، افزایش شدید اجاره ، تغیر مدیران قسمت های مختلف سازمان منطقه آزاد و بوروکراسی حاکم بر این سازمان چندان خوب نیست.
اکنون غم جان و غم نان و غم کسادی بازار در ذهن و فکر عده بسیاری از کیشوندان ریشه دوانده است. اما چاره چیست؟ غم جان مقدم بر غم نان است و یا غم نان مقدم بر غم جان…؟!
اینجاست که باید توسط بزرگان بخش خصوصی و مدیران تصمیم گیر در جزیره، تصمیم جدی گرفته شود تا کیش قرمز ما به کیش سیاه تبدیل نشود و فاجعه رخ ندهد. امکانات کیش تا حدی پاسخگوی نیاز است و از جایی به بعد شاهد اتفاقات خوبی نخواهیم بود.
0 دیدگاه