امروزه بیماری‌های پوستی مختلفی وجود دارند که بسیاری از افراد از آنها رنج می‌برند. برای درمان خانگی یا درمان تحت نظر پزشک، ابتدا باید با علائم و مشخصات انواع بیماری‌های پوستی آشنا باشیم.
در این مقاله به بررسی و معرفی بیماری‌های رایج پوستی پرداخته و سپس روش‌های درمان آنها را بیان می‌کنیم.
بیماری پوستی مولوسکوم
مولوسکوم کونتاژیوزوم نوعی بیماری ویروسی پوستی است که به شکل ضایعات برجسته و ندول‌های همرنگ با پوست روی سطح پوست ظاهر می‌شوند. این بیماری پوستی به شکل زگیل آبکی و گرد بوده که بر اثر تماس با پوست باعث سرایت و انتقال آن به دیگر نقاط پوست می‌شود. این بیماری دارای اندازه‌های متفاوتی است و ممکن است در هر قسمت از بدن ایجاد شود. این بیماری از طریق تماس جنسی نیز منتقل می‌شود. مولوسکوم در افراد با سیستم ایمنی سالم، خود به خود بین ۶ تا ۱۲ ماه از بین خواهد رفت.
علائم مولوسکوم
بیماری مولوسکوم بیماری دوره‌ای است که بین ۲ هفته تا ۶ ماه در بدن وجود دارد. اما ممکن است این ویروس تا ۶ ماه خود را نشان ندهد و تا دو هفته بصورت نهفته در بدن وجود داشته باشد. این بیماری به ظاهر شبیه ضایعات سفید رنگ و پاپول‌های نقطه‌ای است که اندازه آن در طول مدت بیماری به ۵ تا ۱۰ میلیمتر نیز می‌رسد. مولوسکوم با مالش یا بریدن و خراشیدن بیشتر می‌شود و دچار عفونت باکتریایی می‌شود. مولوسکوم به صورت تکی یا گروهی روی پوست منتشر می‌شود که معمولاً به خودی خود با گذشت ۶ تا ۹ ماه نیز از بین می‌رود. در مواردی ممکن است تا ۵ سال نیز باقی بماند.
- برجستگی‌های کروی گنبدی شکل، با ظاهری دارای فرورفتگی در وسط، مولوسکوم‌ها هستند. این برجستگی‌ها دارای ابعاد و اندازه‌های متفاوتی هستند. اگر فرد دارای سیستم دفاعی ضعیف باشد اندازه این جوش‌ها بزرگتر است.
- مولوسکوم خارش ندارد. رنگ برجستگی‌های مولوسکوم سفید و دارای هاله صورتی است و در هر نقطه از بدن ممکن است ظاهر شود.
- همرنگ پوست هستند و درون آنها مایعی مومی شکل وجود دارد.
- در صورتی که سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد اندازه ضایعات بزرگتر است و دارای قطر بیشتر از ۱۵ میلیمتر و معمولاً مقاوم به درمان هستند.
بیماری پوستی ویتیلیگو
بیماری پوستی ویتیلیگو یا همان پیسی یک بیماری پوستی است که در آن پوست در قسمت هایی از صورت و یا بدن رنگ طبیعی خود را از دست می دهد. این اختلال حتی در موی سر و یا داخل دهان هم دیده شده است. قسمت های شایع درگیر ویتیلیگو صورت، دست و پا و مفاصل هستند.
پیسی در هر فردی با هر رده سنی می تواند به وجود بیاید و ربطی به سن، جنسیت، محل زندگی و ملیت ندارد. در این بیماری قسمت‌هایی از پوست که رنگ خود را از دست داده اند نسبت به نقاط دیگر پوست به آفتاب حساس تر هستند. ویتیلیگو در بیش از یک درصد جمعیت جهان و بیشتر در سنین ۱۰ تا ۳۰ رخ می‌دهد. البته این بیماری در سنین خیلی پایین تر و یا افراد مسن هم ممکن است به وجود بیاید اما بسیار نادر است.
ویتیلیگو به چه دلیل اتفاق می افتد؟
پیسی به دلایل متفاوتی به وجود می‌آید که هنوز علت دقیق آن مشخص نشده. بیشترین نظریه‌ها بر این اساس است که ویتیلیگو یک بیماری خود ایمنی بوده که با تولید مواد سمی به سلول های رنگ دانه ساز پوست حمله می‌کند و باعث از بین رفتن یا متوقف ساختن آنها می‌شود.
ژنتیک، آفتاب سوختگی شدید، استرس و اضطراب، آسیب دیدن پوست با مواد شیمیایی از علت های دیگر به وجود آمدن ویتیلیگو هستند.
بیماری پوستی درماتیت سبوره
درماتیت سبورئیک یا درماتیت سبوره (Seborrheic Dermatitis) نوعی بیماری پوستی شایع است که به آن اگزمای سبورئیک نیز گفته می‌شود. سبوره نوعی اختلال و بیماری شایع پوستی است که باعث التهاب پوستی شده و به شکل پوسته‌ها و فلس‌هایی در سطح پوست پراکنده می‌شود.
علت به وجود آمدن درماتیت سبوره چیست؟
این بیماری در قسمت‌هایی از بدن که تولید‌کننده غده چربی هستند به وجود می‌آید. نقاطی مانند کف سر، پشت بدن و در قسمت بالایی قفسه سینه. نام دیگر درماتیت سبوره که در نوزادان به چشم می‌خورد و بین ۸ تا ۱۲ ماهگی از بین می‌رود نیز کلاه گهواره (Cradle Cap) نام دارد.
علت به وجود آمدن درماتیت سبوره نامشخص است. اما پزشکان متخصص پوست عوامل متفاوتی را در ایجاد این بیماری دخیل می‌دانند. دو عامل اصی باعث پیشرفت این بیماری می‌شود: یکی ترشح چربی پوست که به نوعی تحریک‌کننده این بیماری و سپس باعث قرمز شدن پوست شده و دومی مالاسزیا که نوعی قارچ بوده و رشد غیر طبیعی آن باعث ایجاد ترشح بیشتر چربی پوست می‌شود. از دیگر علت‌های به وجود آمدن بیماری درماتیت سبورئیک موارد زیر هستند:
- عوامل وراثتی در ابتلا به مشکلات التهابی
- عوامل محیطی و زندگی مانند: استرس، رژیم غذایی، بیماری‌های روانی و سلامتی
- عوامل محرک پوستی مانند آب و هوا و یا استفاده از برخی از دارو‌ها
- عوامل این بیماری دائمی نیستند اما در فصول خاص سال و هوای سرد وخیم‌تر می‌شوند.
- تغییرات هورمونی
- بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون این عارضه را وخیم‌تر می‌کنند.
بیماری پوستی اگزما
نام بیماری پوستی اگزما احتمالاً زیاد به گوشتان خورده باشد، دلیل آن هم این است که این نوع بیماری یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی است که اکثر افراد دچار آن می‌شوند. اگزما نوعی واکنش بدن در برابر محرک‌های محیط اطراف است. این عوامل ممکن است استرس، تغذیه، استفاده از نوعی ماده حساسیت‌زا و.. باشد. از علائم بیماری اگزما خشک شدن پوست، ایجاد خارش روی پوست، متورم شدن پوست و قرمزی سطح پوست است.
علائم اگزما
علائم بیماری اگزما در هر فرد متفاوت است و در کودکان و بزرگسالان این علائم به شکل‌های متفاوتی دیده می‌شود. اگزما بیماری است که هر فرد در هر دوره سنی متفاوت به آن مبتلا می‌شود و در برخی افراد این بیماری بصورت ژنتیکی هم وجود دارد. به طور کلی بروز اگزما در افرادی که داری آلرژی و حساسیت هستند ممکن است شایع تر باشد. خشکی پوست و خارش و قرمزی از علائم شایع دیگر بیماری اگزما هستند که بر اثر خارش پوست، ضایعات پوستی با ترشح مایعی شکل به وجود آمده و به دنبال آن پوست سفت و ضخیم می‌شود. خارش زیاد پوست در بیماری اگزما باعث ترک خوردن پوست می‌شود. بهبود یافتن دوره‌ای بیماری و یا وخیم‌تر شدن آن نیز از علائم بیماری اگزما است. اگزما در هر نقطه از بدن ممکن است ایجاد شود. روی انگشت دست و پشت زانو از مکان‌های شایع این بیماری هستند.
اگزما در کودکان
بیماری اگزما در نوزادان ممکن است روی پوست سر و یا صورت، گونه‌ها، آرنج، زانو، مچ دست، پا‌ها و باسن به وجود آید که دارای خارش شدید و به دنبال آن ترشح مایع از زخم‌های حباب شکل است. این اختلال همچنین باعث ایجاد نا آرامی‌ها در خواب کودک می‌شود.
اگزما در بزرگسالان
محل شایع ایجاد بیماری اگزما در بزرگسالان آرنج، زانو و پشت گردن است. اما در نواحی دیگر بدن نیز ایجاد می‌شود. اگزما باعث به وجود آمدن خشکی و خارش پوستی شده و عفونت پوستی را به وجود می‌آورد. برای تشخیص بیماری اگزما و بررسی علائم اگزما حتماً باید به متخصص پوست مراجعه کنید.
بیماری پوستی روزاسه
روزاسه یک بیماری است که باعث التهاب و قرمزی در نواحی خاصی از پوست می‌شود و در آن رگ‌های قرمز خونی بر روی صورت شخص نمایان می‌گردد. این عارضه ممکن است با برآمدگی و جوش‌های چرکی کوچک و قرمز رنگ همراه باشد. شدت و مدت این بیماری در افراد مختلف متفاوت است ولی به طور معمول به مدت چند هفته یا چند ماه شدت گرفته و بعد از آن از بین می‌رود. این بیماری هم در مردان و هم در زنان می‌تواند به وجود بیاید. اما درصد بروز آن در خانم‌ها و افراد مسن بیشتر است. روزاسه پوست عمدتاً افرادی را که دارای پوست روشن هستند درگیر می‌کند.
نشانه‌های بیماری روزاسه
از آنجایی که بعضی از مردم درباره بیماری پوستی روزاسه اطلاعات لازم را ندارند گاهی آن را با گرفتگی یا یک سرخی ساده اشتباه می‌گیرند و به دنبال درمان آن نمی‌روند. به این ترتیب باید به نشانه‌های آن توجه کرد و آن را جدی گرفت. از جمله این نشانه‌ها عبارت هستند از:
- قرمزی نقاط مرکزی صورت مثل، بینی، گونه‌ها، چانه و پیشانی
- ایجاد جوش‌هایی روی پوست که شبیه آکنه و نیز گاهی دارای چرک هستند.
- بعضی از افراد دچار روزاسه چشمی می‌شوند که نسبت به پوستی از اهمیت بالایی برخوردار است در روزاسه چشمی، چشم‌ها خشک، متورم و قرمز می‌شوند و ممکن است باعث ایجاد گل مژه شود.
- از دیگر نشانه‌های روزاسه بزرگ شدن یا بهتر است بگویم گوشتی شدت بینی و قسمت‌هایی از صورت است که با گذشت زمان پوست بینی و آن نواحی را ضخیم می‌کند.
- خشک شدن پوست، رگ‌های خونی متورم و یا سوزن سوزن شدن پوست از نشانه های دیگر آن است.
در این مقاله سعی کردیم به طور ساده و خلاصه چند مورد از بیماری‌های رایج پوستی را معرفی کنیم. شما می‌توانید برای انجام هر گونه خدمات پوست، مو و زیبایی با کلینیک سبز در تماس باشید.
0 دیدگاه