تا به حال از خودتان پرسیده اید که پروژه طراحی داخلی یک رستوران خوب باید با چه استراتژی ای به پیش برود؟ یا بگذارید سوالمان را جور دیگری بپرسیم! تا به حال از خودت پرسیده اید که یک طراحی داخلی نوستالژیک چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟ آیا باید از رنگ های پاستلی برای ساختن یک فضای نوستالژیک بهره گرفت؟ یا آیا باید سیستم های به کار رفته در فضاهای داخلی، کاملاً یکپارچه و منسجم باشند؟ جزئیات چه نقشی در موفقیت پروژه های طراحی داخلی با رویکردی نوستالژیک دارند؟ کدام دهه برای شما نوستالژیک تر است؟ 1920 میلادی؟ یا شاید هم 1950 میلادی؟ در ادامه ی این مطلب، 8 کافه و رستوران را به شما معرفی می کنیم که با کمک اصول طراحی داخلی نوستالژیک دکور شده اند. پس لطفاً تا انتهای این مسیر، با ما همراه باشید.
کافه باناکادو در کشور سوئد، تیم معماری ASKA
هر عاشق سینمایی، به محض ورود به کافه باناکادو به سادگی درخواهد یافت که این ساختمان، با الهام از فیلم های وس اندرسون، فیلمساز مشهور آمریکایی طراحی شده است. این کافه، در شهر استکهلم، پایتخت کشور سوئد (Sweden) قرار دارد و به خاطر صبحانه های شگفت انگیز و خوشمزه اش، به شهرتی بزرگ رسیده است. تیم معماران استودیوی معماری ASKA این کافه - رستوران را براساس اصول طراحی داخلی نوستالژیک دکور کردند. چیدمان متقارن و جسورانه، مبل های توکار با اشکالی هندسی، میزهای سفارشی و آیینه های بزرگ جانمایی شده بر دیوارهای کافه باناکادو، همه و همه اثباتی برای این ادعا هستند.
رستوران میدو در انگلستان ، استودیو معماری Child
معماران خلاق و خوش فکر استودیوی معماری Child توانستند یکی از ادارات قدیمی پست شهر لندن را به یک رستوران سوشی جذاب و تماشایی تبدیل کنند. کار دکوراسیون و طراحی داخلی این رستوران براساس اصول طراحی داخلی نوستالژیک پیش رفت. البته، بد نیست بدانید که این انتخاب هوشمندانه، به نوعی بازتاب سبک ساختمان است. چرا که این ساختمان، در اواخر دهه ی 1960 میلادی و براساس اصول مدرنیسم طراحی شده است.
یکی از مهم ترین عناصر به کار رفته در این پروژه طراحی داخلی، متریال چوب است. از چوب گیلاس در طراحی و ساخت میزهای غذاخوری این رستوران استفاده شده است. از سوی دیگر، ستاره درخشان فضاهای داخلی رستوران میدو، یک بلوک شیشه ای است که می تواند نور طبیعی را به همه ی گوشه و کنار ساختمان برساند.
کافه الگین در هند ، کمپانی معماری Renesa
تیم معماران Renesa نیز کافه الگین را براساس اصول طراحی داخلی نوستالژیک دکور کردند. آن ها می خواستند خاطرات تاریخی مردم پنجاب را در مرکز این کافه زنده کنند. پس در اولین گام، یک پلان آزاد و باز را طراحی نمودند. استفاده از صندلی های حصیری و گیاهان گلدانی کوچک و بزرگ هم توانسته است حسی از طراوت و شادابی را به فضاهای داخلی این کافه ببخشد. در نهایت، باید ادعا کرد که کافه الگین، یک نوع خاص از طراحی ماکسیمالیستی را هم به نمایش می گذارد.
رستوران Abstinence در فرانسه ، کمپانی معماری لیزه هوگو
Abstinence نام یکی از زیباترین رستوران های شهر پاریس، پایتخت کشور فرانسه است. این رستوران را تیمی از معماران داخلی کمپانی معماری لیزه هوگو دکور کرده اند. نتیجه ی کار آنان، همپوشانی زیادی با اصول طراحی داخلی نوستالژیک دارد. این معماران خلاق و خوش فکر، کار خود را با استفاده از صندلی های لاک دار و پانل های چوبی به پیش بردند. از سوی دیگر، جالب است بدانید که بخش قابل توجهی از مبلمان رستوران، با کمک متریال فلز طراحی شده است. فلز توانسته است حال و هوای طراحی های دهه 1970 میلادی را زنده کند. در کنار آن، از متریال چرم نیز در نهایت خلاقیت و زیبایی استفاده شده است.
رستوران خانه هاروی در آمریکا، استودیو Home
استراتژی طراحی داخلی رستوران خانه هاروی، با الهام از عصر طلایی سفر با قطار چیده شد. ساختمان رستوران، یکی از ساختمان های قدیمی شهر ویسکانسین به شمار می آید. تیم معماران استودیو Home نیز تلاش کردند که کار طراحی داخلی آن را با الهام از اصول زیبایی شناسی دهه های 1930 و 1940 به پیش ببرند. اما اگر بپرسید که از میان اصول طراحی داخلی نوستالژیک، کدام ها در این پروژه به کار رفته اند؟ باید شما را به تماشای مبلمان چوبی تیره، کاشی کاری های سنتی و تیرهای سقف قدیمی مهمان کنیم. در کنار همه ی این ها، درهای کشویی نیز نقش موثری را در هر چه نوستالژیک تر کردن فضا ایفا می کنند.
کافه بوداپست در استرالیا ، کمپانی معماری Biasol
کافه بوداپست، در ملبورن، مشهورترین شهر کشور استرالیا ساخته شده است. جالب است بدانید که این کافه – رستوران نیز با الهام از فیلم های اندرسون طراحی شده است. به زبان ساده تر، زبان معماری داخلی این رستوران، اندکی عجیب و غریب است و یکی از مهم ترین ویژگی هایش، یک سیستم یکپارچه و تعاملی به نظر می رسد. فضاهای داخلی کافه بوداپست با کمک رنگ صورتی روشن جان گرفته اند. به علاوه، نقوش جذاب و منحصر به فردی را هم می توان بر دیوارها و سقف ساختمان مشاهده کرد. این نقوش معمارانه که در تقارن با همدیگر هستند، می توانند حال و هوای فیلم های وس اندرسون را به سادگی برای مشتریان تداعی نمایند.
رستوران جکی در فنلاند ، استودیوی معماری Joanna Laajisto
رستوران جکی در هلسینکی، شهر زیبای کشور فنلاند قرار دارد. تیم معماران داخلی این پروژه، استراتژی طراحی داخلی خود را با الهام از آهنگ جکی، یکی از آهنگ های فراموش نشدنی موسیقی دان برجسته، اسکات واکر چیدند. به زبان ساده تر، آن ها تلاش کردند که این فضا را با کمک موسیقی دهه های 1960 و 1970 میلادی بیارایند. اگر در میانه ی ساختمان رستوران بایستید و به اطراف خود نگاه کنید، با دیوارها و سقف های به رنگ سبز تیره مواجه خواهید شد. مبل های چرمی خرمایی رنگ هم احتمالاً دومین موردی هستند که به چشمتان خواهند آمد. به این ترتیب، می توان ادعا کرد که طراحی داخلی این رستوران، کاملاً نوستالژیک و یادآور خاطرات خوب روزگار سپری شده است.
رستوران پیرانا در انگلستان ، استودیوی معماری سِلا کانسپت
یکی از مهم ترین مشخصه های طراحی داخلی رستوران پیرانا، سیستم تعاملی آن است. از سوی دیگر، نمی توان از صندلی های سرخ رنگ آن چشم برداشت. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که این صندلی ها، در اواسط دهه ی 1950 میلادی، آذین بخش فضای رستوران های کشور آمریکا بوده اند. به علاوه، شکل ها و رنگ های جسورانه ی به کار رفته در پروژه طراحی داخلی رستوران پیرانا، یکی از مهم ترین و در عین حال، نوستالژیک ترین ویژگی های آن است. البته، به تمامی این ها باید شکل های هندسی جسورانه و چشم نواز را نیز اضافه کنید.
0 دیدگاه