منیزیم یک ماده ی مغذی بسیار مهم است. این ماده در بدن دارای چندین کاربرد می باشد که برخی از آن ها شامل موارد زیر هستند.
- تنظیم عملکرد عصبی و عضلانی
- حاملگی و شیردهی سالم
- حفظ سطح قند خون در محدوده ی مناسب
- حفظ سطح مطلوب فشار خون
- تولید پروتئین، تقویت استخوان ها و سلامت DNA
منیزیم به طور طبیعی در بسیاری از غذاها یافت می شود. اما غذاهای زیر دارای بیشترین غلظت از این ماده ی معدنی هستند:
- غلات کامل
- گلابی
- محصولات لبنی
- حبوبات
- آجیل و دانه ها
- لوبیای سیاه
- سیب زمینی سفید
- پنیر سویا
- سبزیجات برگ دار سبز، مانند اسفناج و چغندر
علاوه بر این، این ماده به برخی از محصولات غذایی، مانند بسیاری از غلات صبحانه اضافه شده است. همچنین منیزیم می تواند به عنوان قرص، کپسول یا روغن در فرم مکمل نیز خریداری شود.
روغن منیزیم را می توانید بر روی پوست خود بمالید و علاوه بر این، این روغن در شکل بطری های اسپری نیز موجود می باشد. روغن منیزیم را می توان در منزل و با ترکیب ورقه های کلرید منیزیم با آب جوش داده شده ی تقطیر شده تهیه نمود.
مزایا و کاربردهای روغن منیزیوم
کمبود منیزیم با بسیاری از اختلالات مرتبط می باشد که، برخی از آن ها عبارتند از:
- آسم
- دیابت
- فشار خون
- بیماری قلبی
- سکته‌ی مغزی
- پوکی استخوان
- اکلامپسی
- میگرن
- بیماری آلزایمر
- اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)
بسیاری از تحقیقات انجام شده بر روی مکمل های منیزیم و بروز این اختلالات، بر روی منیزیم رژیم غذایی و مکمل های خوراکی آن تمرکز کرده اند. در حالی که به نظر می رسد مزایای مکمل منیزیوم برای همه شناخته شده باشد ، پژوهش های کمی در مورد اثرات روغن منیزیمی که به جای استعمال خوراکی از طریق پوست جذب شود انجام شده است. با این حال، یکی از مطالعات کوچکی که در یک مجله پزشکی منتشر شده، نشان داد که استفاده ترانس درمال از کلرید منیزیم بر روی بازو و پاهای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا علایمی مانند درد آن ها را کاهش می دهد.
از شرکت کنندگان خواسته شد که دو مرتبه در روز، و هر مرتبه چهار بار، کلرید منیزیم را بر روی هر یک از دست های خود اسپری کنند و این کار را به مدت یک ماه ادامه دهند. برخی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا دارای مقدار اندکی منیزیم در سلول های عضلانی خود بودند. بیشترین مقدار منیزیم بدن در هر دو سلول عضلانی یا استخوانی وجود دارد.
عوارض جانبی و خطرات روغن منیزیم
هنوز معلوم نیست که آیا استعمال روغن منیزیم به صورت موضعی دارای مزایایی مشابه مصرف مکمل های منیزیوم خوراکی یا داشتن رژیم غذایی با غلظت بالای منیزیم است دارای عوارض جانبی و یا مخاطراتی نیز می باشد یا خیر.
اگر شما نگران کمبود منیزیم در بدنتان هستید یا مایلید که مقدار بیشتری از این ماده ی مغذی را در سیستم بدن خود داشته باشید، درباره ی نگرانی های خود با پزشک یا متخصص تغذیه تان صحبت کنید.
اگر تصمیم به استفاده از روغن منیزیم دارید، ابتدا آن را روی یک قسمت کوچک از پوستتان آزمایش کنید تا ببینید که آیا واکنش نامطلوبی را به وجود خواهد آورد یا خیر. بعضی افراد احساس خارج یا سوزش طولانی مدت خواهند داشت.
ممکن است تعیین مقدار دقیق روغن منیزیمی که باید مورد استفاده قرار گیرد دشوار باشد. با این حال، اگر به آن حساسیت نداشته باشید استفاده بیشتر از مقدار لازم چندان اهمیتی ندارد.
مؤسسه ملی بهداشت (NIH) توصیه می کند کهبهتر است افراد دوزی بیشتر از دوز توصیه شده برای مکمل منیزیوم را که بر اساس سن هر فرد تجویز می شود، مورد استفاده قرار ندهند. برای بزرگسالان و کودکان بالای 9 سال، حد بالای توصیه شده 350 میلی گرم می باشد.
استفاده ی بیش از حد از منیزیم می تواند باعث اسهال، درد شکمی و حالت تهوع شود. در موارد مصرف شدید، ضربان قلب نامنظم و ایست قلبی نیز ممکن است رخ دهد.روغن منیزیم به طور گسترده ای به عنوان یک درمان بالقوه برای بسیاری از بیماری ها مانند میگرن و بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، تحقیقات اندکی درباره ی استعمال موضعی منیزیوم انجام شده و نظرات مختلفی در مورد توانایی بدن برای جذب آن به طور کامل از طریق پوست وجود دارد.
یک مطالعه ی انجام شده در این خصوص نشان داد که روغن منیزیم علائم فیبرومیالژیا و درد آن را کاهش می دهد. اما قبل از استفاده از آن با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید تا با انجام آزمایشات مناسب مشخص شود که آیا منیزیم برای مشکل شما مناسب است یا خیر.
0 دیدگاه