خشونت؟ آن هم در محیط خانه و خانواده؟

از نظر روانشناختی شخصیت هرانسان در دوران کودکی و نوجوانی و بخشی در بحبوحه ی بلوغ شکل می‌گیرد به همین دلیل رفتاری که والدین با آن ها دارند بسیار حیاتی و مهم است .
خشونت با کودکان و نوجوانان باعث کمپلکس های روانی در آن ها می‌شود و از آن جایی که ضعف جسمانی ،مالی و موقعیت های ناپایداری هر زمان مانع از بروز اعتراض و عکس العمل به بزرگ ترها شدهاین عقده ناگشوده در نخستین دورانی که فرزندان اجتماعی شدن راآغاز می‌کنند رفتارهای سرکوب شده را در جامعه نسبت به دیگران جبران می‌کنند که همان عکس العمل های انتقامی یا اعتراضی هستند.
پس خانواده پناهگاه امنی است برای هر انسان که همیشه برای حل مشکلات و فرار از هرگونه مشکلی به آنجا پناه می‌آورد ،بنابراین اگر دوست نداریم هیچگاه فرزندانمان بعنوان یک مجرم به کلانتری و پاسگاهی قدم بگذارد احساس پناهگاه بودن خانواده را هرگز از آنها سلب نکنیم،که در غیر این صورت مقدمات معاشرت های به ظاهر مهرورزان در باطن خطرناکه گمراه کننده را ایجاد خواهیم کرد.
معاونت اجتماعی کلانتری 125 یوسف آباد